رشد کمی و کیفی دانشگاهها پس از انقلاب اسلامی از طرفی موجب تغییر ماموریتهای دانشگاه و از طرف دیگر موجب افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهی گردیده است. عدم توازن رشد اقتصادی کشور با افزایش نیروی انسانی متخصص موجب معضلی به نام بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و مهاجرت بی رویه نیروی کار خلاق از کشور شده است. فارغ التحصیلان دانشگاهی علیرغم داشتن دانش کافی برای ایجاد شغل، به دلیل نداشتن امکانات، سرمایه و توان پذیرش ریسک، به ندرت به ایجاد شغل مبادرت میکنند.
در این میان مراکز رشد با سرمایه گذاری، هدایت و آموزش، ضریب شکست شرکتهای نوپا را کاهش داده و میتوانند نقش مهمی در جهت ایجاد اشتفال و کارآفرینی ایفا نمایند.